M rke spaigla mine kjainsle, men da e ait h l i spaiggedl.
Ait h l so ikkje enda, akkorat so sakne i sjeli mi.
H le e so sakne i sjeli mi. Sakne e so h le, endelaust...
Sakne itte n ke in rmt so eg hadde, da eg hadde va lika stort so sakne,
in rmt... Eg lika smerte, men eg lika ra igentle ikkje...
Eg skrike, men eg skrike igentle ikkje...
Eg d yr, men eg d yr igentle ikkje...
Eg sakna... F meg e m rke so dagen f deg ri andre.
F meg e dagen so m rke f deg ri andre.
F meg e skrike so lattern f deg ri andre.
F meg e dauen so live f deg ri andre.
Dystert da e, tainkja slik, dystert da e, vera slik,
dystert da e, liva slik, dystert da e, eg lika ra slik...
Dystert e ra dystert ska ra vera. M rt e ra m rt ska ra vera.
Ont e ra ont ska ra vera. Sakne e rar, men da ska rar ikkje vera...
Da ain ikkje b r gjera e da eg sakna meste,
da ain ikkje b r saia e da eg sakna meste, du skj nna k eg maina,
da e deg eg sakna adle meste...
Da eg ha m st ha saora, da vi'kkje bedra seg me aori.
Da ha berra v re ont, sakna ha v re tongt.
Smerte, no lika e'ra... Skrik, no skrike eg...
Dau, no d yr eg... Sakn, eg sakna reg...
Eg d yr f 'ra eg sakna... eg sakna itte dauen..